مشاهده شماره خبر1053

دبیر علمی کنگره جراحی‌های چاقی گفت: جراحی نیز یکی از روش‌های درمان چاقی برای افرادی است که به چاقی مفرط مبتلا هستند اما این افراد باید ابتدا تحت مشاوره یک گروه متخصص شامل پزشک ورزشی، روانشناس و متخصص تغذیه قرار گیرند.

به گزارش داروغذا به نقل از خبرگزاری فارس، علیرضا خلج در نشست خبری اولین کنگره بین‌المللی جراحی چاقی لاپاراسکوپی و تکنیک‌های کم‌تهاجمی گفت: این اولین کنگره جراحی‌های چاقی در کشور است که در بهمن امسال با حضور متخصصان داخلی و خارجی برگزار می‌شود. جراحی چاقی از مهمترین جراحی‌های دنیاست و از بزرگترین جراحی‌ها محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: چاقی نیز از معضلات جوامع پیشرفته و در حال توسعه است که در کشور ما نیز رو به رشد است و با چند سال تأخیر از کشورهایی که درصد بالایی از چاقی دارند در حال حرکت و افزایش است.

خلجی تصریح کرد: به دلیل اینکه در انجام اعمال جراحی چاقی اختلاف‌نظر زیادی وجود دارد. کنگره‌های علمی برگزار می‌شود تا راه‌ها و عوارض آن بررسی شود.

وی در مورد پنل‌هایی که در این کنگره ارائه می‌شود گفت: این گونه روش‌های جراحی، مزیت‌ها و میزان شیوع چاقی در کشور، بیماری‌های کبدی و عوارض چاقی و درمان از طریق طب مکمل از مباحثی است که در این کنگره مطرح خواهد شد.

خلج گفت: همچنین در روز پایانی این کنگره بحث آموزش بیماران مطرح می‌شود که بیماران و همراهان می‌توانند به صورت آزاد در این کنگره شرکت کنند و از مسائل قبل از جراحی مانند روانشناسی، ورزش و تغذیه و همچنین آماده‌سازی برای عمل و عوارض آن مطلع شود.

وی در مورد چاقی‌هایی که نیاز به عمل جراحی دارند گفت: افرادی که دارای چاقی‌های مفرط و درجه سه هستند و شاخص توده بدنی آنها بیش از 40 است باید تحت جراحی قرار گیرند.

وی افزود: شاخص توده بدنی بین 18.5 تا 25 طبیعی است. 25 تا 30 اضافه وزن و 30 به بالا بیماری چاقی محسوب می‌شود.

وی گفت: شاخص توده بدنی نیز از طریق تقسیم وزن به قد و به توان 2 رساندن است. در این زمینه سه نوع چاقی مطرح است. چاقی درجه اول شامل توده بدنی بین 30 تا 35 درجه دو 35 تا 40 و درجه سه یا مفرط که 40 به بالا است.

خلج گفت: بنابراین به بیمارانی که شاخص توده بدنی‌شان 40 به بالا است یا عوارض چاقی مثل دیابت، فشار خون، بیماری مفصلی شدید دارند توصیه می‌شود که جراحی کنند.

این فوق تخصص جراحی لاپاراسکوپی گفت: البته این افراد قبل از جراحی باید روش‌هایی مثل رژیم غذایی و ورزش را در کاهش وزن به کار بگیرند و سپس جراحی کنند.

وی در مورد چاقی در نوجوانان و نیاز به جراحی در آنان گفت: چاقی نوجوانان از معضلات جامعه است که جراحی در این گروه با بزرگسالان متفاوت است و باید از طریق روانشناسی بر بیمار و خانواده او کار شود.

خلج ادامه داد: به طور کلی نوجوانانی که شاخص توده بدنی آنها بیش از 24 است دچار چاقی مفرط هستند اما به طور کلی برای جراحی این گروه سنی به همفکری تیم جراحی متشکل از روانشناس، متخصص تغذیه، پزشک ورزشی، گوارش، غدد و ریه نیاز است.

خلج همچنین درباره متخصصانی که توانایی انجام این جراحی‌ها را دارند و مراکز درمانی گفت: بیمارستان‌هایی که امکانات اولیه و بخش ICU، اتاق عمل با شرایط ویژه و دارای متخصصان قلب، ریه، رادیولوژی و ... هستند می‌توانند عمل‌های جراحی چاقی را انجام دهند.

 وی افزود: همچنین پزشکانی که طبق تعریف جهانی 12 شاخصه دارند و دوره‌های مربوط به جراحی لاپاراسکوپی و چاقی را گذرانده‌اند امکان انجام این جراحی‌ها را دارند.

خلج گفت: جراح باید دوره‌های تکمیلی جراحی چاقی را دیده باشد و جراح عمومی است که بر لاپاراسکوپی مسلط است و به روش‌های جراحی چاقی آشناست. همچنین باید 50 عمل در  این مراکز در یک سال انجام شود و جراح 25 عمل جراحی چاقی در یک سال انجام داده و اگر عمل ساده انجام داده مانند حلقه گذاشتن معده باید 50 عمل در سال انجام دهد و عوارض پس از عمل را نیز رسیدگی کند. در این صورت است که این جراحان توانایی انجام این اعمال را دارند.

دبیر علمی کنگره جراحی‌های چاقی در مورد عوارض جراحی‌های چاقی گفت: مطالعه انجام شده بر روی دو گروه 10 هزار نفری به این صورت که 10 هزار نفر جراحی چاقی شده و 10 هزار نفر دیگر با رژیم، لاغر شده‌اند نشان داد که در گروهی که جراحی کرده‌اند مرگ و میر 40 درصد کمتر بوده و همچنین در افرادی که جراحی کرده و دیابت نیز داشته‌اند مرگ و میر 90 درصد کم شده و تمام عوارض چاقی مانند ریفلاکس و قطع تنفس به هنگام خواب نسبت به گروه دیگر کمتر بوده است.

وی افزود: البته انجام جراحی‌های چاقی بدون عارضه نیست و کمتر از یک درصد برآورد شده که دارای عوارض و مرگ و میر بوده است اما نسبت به عوارض دراز‌مدت چاقی بسیار کمتر بوده است.

وی گفت: متأسفانه در کشورهای پیشرفته بیمه‌ها افرادی که چاقی مفرط دارند را تحت پوشش قرار می‌دهند اما در ایران فقط بخشی از هزینه آن را بیمه‌ها متقبل می‌شوند. بیمه‌ها پذیرفته‌اند که هزینه جراحی نسبت به هزینه‌های طولانی مدت چاقی کمتر است اما در برخی موارد شانه خالی می‌کنند.