مشاهده شماره خبر1098

در اتاق پزشک اورژانس باز است. زني به پزشک مي‌گويد: چرا براي پسرم آنتي‌بيوتيک تجويز نمي‌کنيد؟ و پزشک در پاسخ به او مي‌گويد: پسر شما به آنتي‌بيوتيک نياز ندارد و زن همچنان اصرار و اصرار...زن که از مطب بيرون مي‌آيد، رو به چند نفري که در اتاق انتظار نشسته‌اند مي‌کند و مي‌گويد: چه پزشکي، دارو براي فرزندم تجويز نمي‌کند.

اتاق انتظار: در اتاق پزشک اورژانس باز است. زني به پزشک مي‌گويد: چرا براي پسرم آنتي‌بيوتيک تجويز نمي‌کنيد؟ و پزشک در پاسخ به او مي‌گويد: پسر شما به آنتي‌بيوتيک نياز ندارد و زن همچنان اصرار و اصرار...زن که از مطب بيرون مي‌آيد، رو به چند نفري که در اتاق انتظار نشسته‌اند مي‌کند و مي‌گويد: چه پزشکي، دارو براي فرزندم تجويز نمي‌کند. فقط يک شربت، تازه اين شربت را که خودم چند روزه به پسرم مي‌دهم. از کنارم که رد مي‌شود، نگاهم در نگاهش تلاقي مي‌کند. حرف‌هاي زيادي برايش دارم اما ترجيح مي‌دهم سکوت کنم. با لبخندي سرد و نگراني براي کودک حدود ۷ ‌ساله‌اش که معلوم نيست تا حالا چه ميزان قرص و شربت با تجويز مادرش مصرف کرده است، بدرقه‌شان مي‌کنم. داروخانه : جاي سوزن‌انداختن هم نيست. ظاهرا مقاومت مردم در برابر بيماري‌ها کم شده. برخي از مردم هنوز هم بي‌نوبتي را نشانه زرنگي مي‌دانند تا جايي که حتي حاضر مي‌شوند از حق افراد سالمند که به‌دليل بيماري و کهولت سن توان ايستادن ندارند، به راحتي بگذرند. از اينها که بگذريم، فقط چند دقيقه توقف در داروخانه کافي است تا ببينيد چطور آدم‌ها بدون نسخه، داروهايي همچون انواع مسکن‌ها و استامينوفن کدئين و ايبوپروفن و... را طلب مي‌کنند. گويي مردم در ايران عين شکلات قرص مي‌خورند. اين قضيه براي خانم‌ها صادق‌تر است. در کيف کمتر زن ايراني است که قرص يافت نشود تا جايي که به محض کوچک‌ترين سردردي به هم مسکن تعارف مي‌کنند. گفته شده نرخ مصرف خودسرانه دارو در ايران نسبت به متوسط جهاني تقريبا ۳ برابر است و ۴۰درصد ايراني‌ها به‌طور خودسرانه دارو مصرف مي‌کنند و اين در حالي است که بارها کارشناسان بهداشتي در ايران و جهان، نسبت به مصرف بي‌رويه و خودسرانه دارو هشدار داده‌ و گفته‌اند که دارو را خودسرانه مصرف نکنيد چرا که اگر چنين شود، دارويي که مي‌تواند شفادهنده و مسکن درد و مرهم زخم باشد، بلاي جان و قاتل انسان مي‌شود. قفسه‌هاي داروي منازل: داروهاي مسکن همچون استامينوفن که اين روزها، هم در کيف مردم و هم قفسه‌هاي مخصوص دارو در منازل جاخوش کرده است و مردم با يک سردرد ساده آنها را مصرف مي‌کنند جز در موارد لزوم و تجويز پزشک به بدن آسيب جدي مي‌رساند.ديگر دارو هاي پر مصرف مثل آنتي بيوتيک ها و ويتامين‌ها هم همينطور. پزشکان مي‌گويند که مصرف غيرمنطقي استامينوفن کدئين به کبد آسيب جدي مي‌رساند، سبب نارسايي کبد مي‌شود و ممکن است سبب مسموميت‌هاي شديد شده و علاوه بر آن عوارض گوارشي و پوستي و خونريزي معده را به دنبال داشته باشد. مصرف بيش از حد و بدون لزوم آنتي‌بيوتيک‌ها، مقاومت بدن را در برابر ميکروب‌ها کاهش مي‌دهد. اما به راستي چه‌کسي مقصر است؛ آن مادري که براي پسرش از پزشک به اصرار طلب دارو مي‌کرد؟ آدم‌هايي که عين شکلات و بي‌رويه مسکن مي‌خورند؟ پزشکي که به اصرار بيمارش داروي غيرضروري تجويز مي‌کند؟ داروخانه‌اي که بدون تجويز پزشک دارو به مردم مي‌دهد؟ سيستم بهداشتي کشور که نتوانسته آموزش لازم را درباره مصرف بي‌رويه دارو به مردم بدهد و هميشه درمان بيشتر از پيشگيري برايش اهميت داشته است؟ تا چه وقت بايد به انتظار روزي بنشينيم که الگوي مصرف دارو در ايران اصلاح شود؟