| البته این راهبرد فی نفسه راهبرد غلط یا اشتباهی نبوده و در بسیاری از صنایع که میزان وابستگی کشور هنوز بالاست، هنوز هم می تواند راهبرد مناسبی محسوب شود.
به گزارش داروغذا، دکتر رسول دیناروند معاون وزیر و رئیس سازمان غذا و دارو در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری سازمان غذا و دارو ایفدونا ، در خصوص دلایل و لزوم برون گرا شدن صنایع دارویی و ورود به بازارهای جهانی از طریق صادرات گفت:در ابتدا جای خرسندی است که بحث لزوم جهانی شدن صنایع دارویی و الزامات ورود به بازار رقابت جهانی این صنایع درحال گسترش و طرح شدن است و از این که بحث اصلی خود را موضوع توسعه صنعت دارویی و تقویت صادرات دارو انتخاب نموده اید این طور استنباط می شود که ضرورت این مساله درحال درک شدن است و این مساله- یعنی درک اهمیت و شناخت صورت مساله- درصورت تعمیم به همه بخش های مرتبط با صنایع دارویی می تواند گام اول درجهت حل مساله باشد.
وی گفت: توسعه صنایع دارویی درچند دهه اخیر تابعی از راهبرد توسعه صنعتی کشور بوده و راهبرد کلان توسعه صنعتی کشور نیز در اکثر صنایع تولید به جای واردات بوده و هست. البته این راهبرد فی نفسه راهبرد غلط یا اشتباهی نبوده و در بسیاری از صنایع که میزان وابستگی کشور هنوز بالاست، هنوز هم می تواند راهبرد مناسبی محسوب شود.
دکتر دیناروند افزود: به لحاظ منطق اقتصادی، بازار هرکشور اولین بازاری است که صنایع آن کشور بایستی یا بهتر است در آن نفوذ نمایند، اشکال زمانی ایجاد می شود که الزامات علمی این راهبرد در عمل رعایت و اجرا نشود و به حضور در بازار داخلی اکتقاء شود.
رئیس سازمان غذا و دارو با بیان اینکه در امر توسعه صادرات امروزه دو روش یا رویکرد وجود دارداظهار داشت:در روش نخست بازار داخل بازار اولیه و در حالت دیگر بازار موازی محسوب می شود؛ الگوی موفق حالت اول کشور ژاپن و الگوی موفق و مجسم حالت دوم کشور چین است. صنایع کشورهای صنعتی مانند ژاپن با نگاه به بازار داخل شروع نموده سپس وارد بازارهای سهل و آسان تر و نزدیک تر می شوند اما چون از ابتدا می دانندکه بازار داخلی بازار اولیه و محلی برای توانمندسازی و ارتقاء رقابت پذیری آنهاست، حضور در این بازار را در واقع نوعی تمرین و تقویت دانسته و لحظه ای که به نقطه لازم خصوصا در بعد کیفیت می رسند شروع به برندسازی می نمایند وی همچنین ادامه داد: بزرگترین پیرو دیگر این رویکرد( که بنیان آن توسط ژاپن پس از جنگ جهانی دون گذارده و بعدها به عنوان الگوی " پرواز غازهای مهاجر" شناخته شد) کشور کره جنوبی است که از 4دهه قبل با همین دکترین، توسعه صنعتی خود ر آغاز نمود و امروزه دارای برندهای مطرحی درعرصه خودروسازی و صنایع الکترونیک است.
معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی افزود: در واقع در این روش صنایع دارای مزیت شناخته شده روی آنها سرمایه گذاری می شود، سپس در آن صنایع یکی دو شرکت مطرح شده و نام های تجاری (برند های) معروفی شکل می گیرد و همانند دسته غازهای وحشی که به هنگام مهاجرت عدد 8 را در آسمان شکل می دهند این شرکت های دارای برند جهانی، پیش قراولان توسعه و حرکت اقتصادی کل کشور محسوب می شوند. در این مدل درحالی که کشور دارای دو یا چند کمپانی مطرح در سطح جهانی است و در برخی از صنایع رتبه اول جهان را در اختیار دارد، ممکن است در مابقی صنایع به آن درجه و میزان رشد نکند، همانند کره جنوبی که با 3-4 شرکت بین المللی در برخی عرصه های صنعت الکترونیک مانند تولید "میکروچیپ ها" یا تلویزیون رتبه نخست را دارد، ولی در صنایعی مانند داروسازی هنوز ژنریک ساز محسوب می شود.
دکتر دیناروند درباره روش دوم که بیشتر چین به آن شهرت دارد نیز خاطر نشان کرد: اساسا با فرض این که برای هر عرضه، بالاخره تقاضایی وجود دارد و صرفا باید متقاضی و مشتری را پیدا کرد همه کالاها از ابتدا برای فروش در بازار جهانی ساخته می شود و بازار داخلی نیز مترادف، موازی یا حتی بخشی از بازار جهانی فرض می شود. مشخصه این کشورها که چین الگوی اول آن محسوب می شود داشتن صادرات بالا در اکثر عرصه ها و نداشتن نام تجاری مشهور و جهانی است. از جله دیگر پیروان این روش می توان به کشورهای برزیل و ترکیه اشاره کرد. البته این کشورها برای حفظ بازار داخلی خود هم تلاش فراوانی می کنند، کما این که کشور چین که از چند ماه پیش به اقتصاد اول دنیا تبدیل شده، رسما راهبرد توسعه صنعتی خود را برای 10سال آینده، حضور بیشتر در بازار داخلی عنوان نمود. لذا این که صنایع داروسازی کشور ما توسعه خود را با رفع نیازهای دارویی کشور آغاز نموده مسیر اشتباه یا نادرستی نبوده است، اما اشکال اینجاست که اولا از ابتدای این توسعه برنامه لازم برای حضور در بازارهای جهانی و حتی بازارهای آسان و همجوار تدوین نشد، ثانیا از 15سال قبل که هدف اولیه یعنی تامین بازار داخلی محقق شد، هدف ثانویه که صادرات موفق باشد در دستور کار صنایع دارویی ما قرار نگرفت. لذا این صنعت نه با مدل اول و نه با روش دوم یعنی نه به سبک ژاپن و نه روش چینی وارد عرصه بازارهای جهانی نشد.
دکتر دیناروند در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه با توجه به مزیت هایی که در، خصوص الگوی ژاپنی توسعه اشاره کردید، آیا صنعت داروسازی ایران این مزیت را داراست پاسخ داد: قطعا داراست زیرا صنایع دارویی ایران یکی از صنایع مزیت دار کشور در ابعاد سخت و نرم افزاری است اما از ظرفیت های خود در جهت صادرات، استفاده درستی نکرده است.
ایشان در خاتمه گفت:اگر صنایع دارویی ایران بخواهد توسعه صنایع دارویی را در بحث صادرات آغاز نماید قابلیت استفاده از هر دو الگو را داراست یعنی هم می تواند محصولات دارویی خود را در بازارهای جهانی با گستردگی و فراوانی بالا عرضه نماید و حتی می تواند از هر دو روش به طور موازی استفاده نماید.
|
ثبت فرم ADR
تالار گفتگو