مشاهده شماره خبر3828

به گزارش داروغذا، دکتر رسول دیناروند معاون وزیر و رئیس سازمان غذا و دارو در تعریف بیماران خاصبه  ایفدونا - Ifdona،  گفت: در ایران به بیمارانی  مثل هموفیلی، تالاسمی، بیماران پیوند کلیه و دیابتی و آندسته از بیماران که بصورت ویژه باید تحت حمایت قرار بگیرند بیمار خاص اطلاق می شود.

وی با بیان اینکه مصوبات مربوط به بیماران خاص به  17-18سال قبل باز می گردد افزود: در طول این سالها همواره  در اندیشه ما این بود که خدمات دولت نمی تواند به گروهی محدود از بیماران اختصاص پیدا کند بنابرین بیماران صعب العلاج را هم به این لیست اضافه کردیم

وی با اشاره به خدماتی که هم اکنون بر بیماران خاص و هم صعب العلاجهایی چون بیماران ام اس، سرطانی و حتی بیمارانی که ممکن است تعدادشان بسیار اندک باشد متمرکز است تصریح کرد: تعداد کم یک بیماری اصلا معنای هزینه اندک نمی دهد مثلا بیماریهایی مثل متابولیک شاید در مجموع 5/0 درصد جمعیت ایران هم نباشند اما فقط در حوزه دارو یک سوم بازار کشور  را  به خود اختصاص داده اند. و متاسفانه هزینه دارویشان نیزسرسام آور است.

دکتر دیناروند این موضوع را صرفا متوجه ایران ندانست و عنوان کرد: از آنجا که در همه جای دنیا هم  طبیعتا افراد سالم مصرف کننده دارو نیستند  و مصرف داروی یک بیمار خاص یا صعب العلاج همیشگی است در سال 93 برای این دسته از بیماران 3500 میلیارد تومان هزینه دارویی شد که از این مبلغ، حدود 500 میلیارد پرداختی بیماران محاسبه گردیده؛که بخش اعظم  3 هزار میلیارد تومان آنرا دولت پرداخت کرده است که  در این میان سهم هریک از سازمانهای بیمه گر و وزارت بهداشت حدود50 درصد بوده است.

رئیس سازمان غذا و دارو  همچنین با یک جمع و تفریق سرانگشتی نتیجه گرفت: پرداختی بیماران صعب العلاج و خاص در بالاترین حد ممکن 15درصد بوده یعنی 85 درصد هزینه  متوجه دولت و بیمه ها بوده است.

وی ادامه داد: 70 درصد هزینه بیماران معمولی هم مشمول حمایت بیمه ها است و پرداخت از جیب بیماران همان 30 درصد می باشد.

معاون وزیر بهداشت با گفتن اینکه درمان و داروی برخی بیماریهای خاص نیز تقریباً رایگان است برای عدم رایگان  بودن صد درصدی نیز را دلیل آورد و اظهار داشت:  در نظر بگیرید داروهای اصلی یک بیماری تالاسمی تولید داخل است و قیمت ژنریک آن رایگان، اما اگر ترجیح  بیمار یا پزشکی مصرف داروی برند خارجی باشد امکان تحویل رایگانش وجود ندارد و  بیمار باید بخشی از هزینه آن را بپردازند برای مثال داروی دفرازیروکس هم در ایران تولید می شود و هم واردات دارد مبلغ تولید داخل آن 3 هزار تومان است که تمامش را دولت پرداخت می نماید و 20 هزار تومان از قیمت خارجی 22هزار تومانی آنرا نیز دولت پرداخت می کند  حال با وجود اینکه  20 هزار تومان از مبلغ داروی خارجی نیز توسط دولت پرداخت می شود همان 2 هزار تومان پرداخت از جیب نیز برای بر خی بیماران سنگین می آید.

وی در انتها با تاکید بر کیفیت موثر داروی ایرانی خاطر نشان کرد: کیفیت، سلامت و اثربخشی داروی ایرانی کارآزمایی بالینی شده و  پزشکانی معتبر از آنها نتایج مثبت گرفته اند و مهمتر از همه اینکه این دارو ها مورد  تائید وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو هستند.