مشاهده شماره خبر5727

به گزارش داروغذا به نقل از خبرگزاری مهر، احمد قویدل گفت: مطلع شدیم شرایط اخذ داروهای بیماران از طریق دفترچه های خدمات درمانی در تهران و شهرستان ها بدون صدور بخشنامه و اعلام قبلی با سختگیری هایی مواجه شده است که عملا به روند درمان بیماران صدمه می زند و این موضوع باید با هماهنگی و همکاری سازمان با بیماران صورت بگیرد تا به آنها صدمات جدی وارد نشود.

وی ادامه داد: این تصمیمات متاسفانه برخورد عکس العملی سازمان های بیمه گر در برابر افراد قلیلی است که از دفترچه های بیمه سوء استفاده کرده و برای درمان درد اعتیاد اقدام به فروش دارو های خود کرده اند.

مدیرعامل کانون هموفیلی ایران تاکید کرد: این برخوردها نشان می دهد که سازمان های بیمه گر اساسا با حیاتی بودن این داروها برای بیماران آشنایی ندارند و نمی دانند که وادار کردن بیماران به سفرهای درون شهری چه مخاطراتی برای آنها دارد.

وی تصریح کرد: در جلسه ای که اخیرا در سازمان بیمه خدمات درمانی برگزار شد و در آن شرکت داشتیم، بر اساس گزارش تهیه شده توسط کارشناسان که در جلسه ارائه شد حوزه آسیب کاملا روشن بود و حتی مرکز درمانی که عملا محور این آسیب بود، معرفی شد.

قویدل اظهار کرد: گران قیمت بودن این منابع عملا بیمه سلامت ایرانیان را به برخورد عکس العملی برای حفظ منافع این سازمان بیمه گر فارغ از منافع بیماران واداشته است.

مدیرعامل کانون هموفیلی ایران ضمن توصیه بیمارن به صبوری و بردباری، گفت: گزارش های برخورد سازمان های بیمه گر را به مدیران دفاتر نمایندگی و دفتر مرکزی انتقال دهید. امید آن داریم در سایه پیگیری های جدی کانون و همراهی بیماران روند توزیع دارو به روال عادی خود برگردد و این تصمیمات فارغ از رعایت حقوق اکثریت قریب به اتفاق بیماران اخلال در تامین امنیت درمانی بیماران است.

وی گفت: یک موضوع مهم دیگر نیز از موانع دسترسی برخی از بیماران به صورت اصولی به یک یا دوقلم دارو، این است که بیمه سلامت ایرانیان سقف تایید نسخ را ۱۵ میلیون تومان اعلام کرده است که این سقف برای دو قلم داروی گران قیمت از جمله «فایبا» و «هیومیت» کم است. داروی فایبا قیمتی حدود یک میلیون و ۴۵۰ هزار تومان دارد که به نسبت وزن بیمار تزریق می شود. سازمان های بیمه گر در تصمیمات خود ضرورت دارد به کیفیت زندگی بیماران توجه کنند و بیماران را مجبور به بستری برای اموری که سرپایی درمان می شود، نکنند. این بیماران به علت بیماری همواره در شرایط مخاطره آمیز شغلی قرار دارند و غیبت های مکرر موجب اخراج آنها و اخلال در زندگی خانوادگی شان می شود که این موضوع با نظارت سازمانی قابل حل بوده و آرامش بیماران را در بر خواهد داشت.