مشاهده شماره خبر867

مهم‌ترین ثروت هر کشور نیروی انسانی آن است. از این رو در همه برنامه‌های توسعه پایدار انسان سالم نقش محوری دارد و برای حفظ سلامت او به یک نظام سلامت مطلوب که پاسخگوی مطالبات اکثریت جامعه باشد نیاز است...

دکتر احمد آریایی‌نژاد/عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی: 
 

مهم‌ترین ثروت هر کشور نیروی انسانی آن است. از این رو در همه برنامه‌های توسعه پایدار انسان سالم نقش محوری دارد و برای حفظ سلامت او به یک نظام سلامت مطلوب که پاسخگوی مطالبات اکثریت جامعه باشد نیاز است.


 نظام سلامت بر پایه پیشگیری و حفظ تندرستی افراد مهم‌ترین مولفه یک نظام سلامت مطلوب است. کاهش بیماری‌ها، افزایش سلامت افراد و حفظ سلامت جامعه مهم‌ترین موضوعاتی است که برای ایجاد یک نظام مطلوب سلامت باید مورد توجه قرار گیرد چراکه هرچقدر به سطح دوم و سوم سلامت برویم و به درمان بیماری‌ها بپردازیم هزینه‌ها و مشکلات ما نیز بیشتر می‌شود. به این ترتیب بیماری‌ها و ناتوانی که می‌توان با اخذ تدابیر درست از بروز آنها پیشگیری کرد آثار برگشت‌ناپذیرتری روی سلامت افراد ایجاد می‌کنند و نظام سلامت را از هدف اصلی خود که همان حفظ سلامت فرد است دورتر خواهند کرد.

از سوی دیگر باید توجه داشت نمی‌توان با همه بیماری‌ها در همان سطح اول و از طریق پیشگیری مقابله کرد بنابراین ایجاد ساختار نظام تامین اجتماعی و بیمه‌های قدرتمند برای حمایت حداکثری از بیماران یکی دیگر از مولفه‌های یک نظام سلامت مطلوب است. اگرچه این کار هزینه‌بر و پردردسر است اما بدون آن نمی‌توان انتظار ایجاد یک نظام سلامت مطلوب را در کشور داشت. یکی دیگر از مباحث در این زمینه مشارکت مردم و همت بیشتر آنها در ایجاد چنین نظامی است. کشور ما دوران دفاع مقدس و جنگ 8 ساله را در حالی با پیروزی پشت سر گذاشت که همه دنیا به نوعی علیه کشور بسیج شده بودند اما مردم با عزم راسخ در برابر همه مشکلات ایستادند و اجازه ندادند دشمنان به اهداف خود برسند. حالا پس از گذشت سال‌ها از دفاع مقدس به نظر می‌رسد جای آن بسیج عمومی در کشور خالی است. اجرای درست قوانینی که به خوبی تدوین شده‌اند باید به دغدغه همگانی تبدیل شود. متاسفانه در این سال‌ها هیچ کس نتوانسته سلامت را به دغدغه اصلی مردم تبدیل کند.

این در حالی است که اولویت‌بندی‌ها از متن جامعه بلند می‌شود و مردمی که دغدغه اصلی آنها اقتصاد است نمی‌توانند مسوولان را وادار کنند به سلامت آنها بیشتر اهمیت دهند. با این رویکرد نمی‌توان انتظار داشت بخش سلامت به جایگاه مناسب خود چه از لحاظ منابع مالی و چه ساختار و مدیریت دست یابد. چنانچه سلامت به اولویت مردم تبدیل شود آنجا که انتخاب با آنهاست تنها به مسوولی رای خواهند داد که به اولویت سلامت باور داشته باشد و برای آن بکوشد اما هم‌اکنون شاهدیم این موضوع نیز مانند بسیاری دیگر از موضوعات ریشه فرهنگی دارد و خود افراد جامعه نیز به اهمیت سلامت به خوبی واقف نیستند بنابراین بخش بهداشت جایگاه کلیدی خود را به دست نمی‌آورد و مشکلات آن در اولویت قرار نمی‌گیرد.

با این وجود می‌توان از تجارب موفق دیگران برای ایجاد یک نظام سلامت مطلوب درس گرفت و با برنامه‌ریزی مناسب و بومی کردن برنامه‌های موفق سایر کشورها به‌ویژه کشورهای اروپایی مشکلات عدیده نظام سلامت را کاهش داد و پاسخگوی نیازهای جامعه بود.

منبع: هفته نامه سپید